желбірек

сын. сөйл. 1. Желбір. Құндыз жағалы бешпентіне, сусар бөркіне, жеңіне ж е л б і р е к салған жібек көйлегіне тез-тез көз тоқтатып өтті (С. Сматаев, Алғашқы асу., 20). 2. ауыс. Желпең қаққан, желпілдеген. Кешегі ж е л б і р е к көңіл арада күн өтпей жатып баяғы кермек дәмін қайта тапқандай (Ә. Кекілбаев, Үркер, 29).